κουβίκουλο(ν)

το (Μ κουβίκουλον)

1. νεκρικός θάλαμος με σχήμα θολωτού τάφου στις κατακόμβες, κουβούκλιο

2. (στο Βυζάντιο) α) ο κοιτώνας τού αυτοκράτορα

β) το αυτοκρατορικό θεωρείο στο θέατρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. cubiculum «θάλαμος» (< λατ. cubo «κείμαι)].